اجزاء یک واحد
برای ذخیره سازی و حفظ عملکردشان شرایط متفاوتی دارند. پلاکت های باقی مانده در یک واحد گلبول قرمز در دمای یخچال به صورت توده در آمده و تحت تاثیر پروتئین پلاسما و گلبول قرمز بسرعت خاصیت هموستاز آن کاهش می یابد. همچنین فاکتورهای انعقادی موجود در یک واحد خون (فاکتور ۵-۸) گاهی در ۴ درجه تغییر می یابند.بهترین فایده را از یک واحد خون اهدایی زمانی بدست می آوریم که فرآورده های آن، پلاسما، گلبول قرمز، پلاکت از یکدیگر جدا گردد و بسته به نوع فرآورده در دما و وضعیت های متفاوت ذخیره سازی شود. مثلاً گلبول قرمز طبق شرایط خاص برای ۴۲ روز و پلاسما و کرایو حدود ۱ سال و حتی بیشتر و پلاکت برای ۵ روز ذخیره می شود.
جمع آوری خون از طریق ورید بازویی و با رعایت شرایط استاندارد و در کیسه های
مخصوص که حاوی ۶۳ میلی لیتر ماده ضد انعقاد و ۴۵۰ سی سی خون، می باشد،انجام می گردد.
نسبت ماده ضد انعقاد به خون ۴/۱ به ۱۰ می باشد و حداکثر حجم استاندارد خون جمع آوری شده ۵/۱۰ میلی لیتر به ازای هرکیلوگرم وزن اهداکننده می باشد.
کیسه های جمع آوری خون می تواند چندین نوع (منفرد- دوتایی، سه تایی، چهارتایی و یا کیسه مخصوص اطفال) باشد.
به یک واحد خون کامل که در طی خونگیری از بازوی اهداکننده در کیسه های مخصوص جمع آوری می گردد و حاوی گلبول قرمز – پلاسما پروتئین های پلاسما، فاکتورهای انعقادی … می باشد و حدود ۱۰به توان ۹ عدد گلبول سفید و ۶۳ میلی لیتر ماده ضد انعقاد دارد، اطلاق می گردد.
حجم کلی آن ۵۱۰-۴۹۰ و Hct آن ۴۰-۳۵% و Hb آن بیشتر از ۴۵ می باشد.
مدت زمان نگهداری آن با توجه به ماده ضد انعقاد بین ۲۱ تا ۳۵ روز می باشد.
منبع:پاورپوینت فرآورده های خونی