واژه
در گذشته پارچه را روی اندام افراد قرار داده و فرم دلخواه را در می آوردند کوک و سنجاق زده و اقدام به دوخت می کردند. یا برخی بر حسب تجربه و بدون الگو, لباس را برش زده که نیاز به چندین پرو داشت. رفته رفته با پیشترفت علم و تجربه, متدهای تدوین و بصورت کلاسیک, در کشورهای مختلف رایج گردید. متد گرلاوین، متد فرانسوی، متد ژاپن، متد متریک و متد مولر آلمانی. دو استاد فن خیاطی به نامهای ویونت Vionnet و شانل Shanel که حساسیت و استعداد خاصی نسبت به زیبایی شناسی و مسایل اجتماعی داشتند، تغییرات خطوط اندام و بدن را کشف کردند. با آنکه تعبیر و تفسیر این دو طراح متفاوت بود اما آنان را باید بوجود آورنده و مخترع اصلی لباس ساده و راحت امروز دانست. از آن جا که پوشیدن لباس یک ضرورت است هر کس این دین را نسبت به خودش احساس می کند که ظاهر خود را به خوشایند ترین شکل ممکن به جهانیان عرضه کند. بنابراین پوشاک باید رنگ و طراحی هنرمندانه و زیبا داشته باشد و هماهنگ با شرایط محیط و باب روز باشد. پدید آمدن پوشاک امری تصادفی و خواستنی نبوده است. بلکه بر مبنای تفکرات و نیاز های اقلیمی، مادی و معنوی اقوام به وجود آمد، شکل گرفت و تحول یافت. پوشاک باستان در قرون وسطی جای خود را به شکل ظاهری شکوهمند داد. در عهد رنسانس پر زرق و برق شد و صورتی تجملی پیدا کرد و سپس در عصر نوین شکلی نامشخص و رمز گونه به خود گرفت. زمینه های شغل مزون لباس عروس و نامزدی _ تولیدی لباس و فروش آن _ چرم دوزی _ آموزش الیاف سنجی_ دبیری در این رشته _ طراحی لباس_ طراحی صحنه در صدا و سیما _ طراحی اندام _ تولید لباس بچه گانه _ نه دوزی _ مردانه دوزی _ دوختهای تزئینی _ خانه داری عمومی از جمله شغلهای مرتبط با رشته مذکور می باشد.
منبع:مقاله خیاطی